اثر دوران قرنطینه خانگی بر میزان فعالیت بدنی و خلق دانش آموزان

هدف پژوهش بررسی اثر دوران قرنطینه خانگی بر میزان فعالیت های بدنی و خلق وخوی دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی علی مقایسه ای بود که به شیوه میدانی انجام گرفت. در این مطالعه 479 دانش آموز مقطع متوسطه استان کردستان، به شیوه در دسترس و بر اساس حضور در شبکه های اجتماعی از قبیل واتس آپ، تلگرام و... از طریق هماهنگی با مدیران مدارس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود. پایایی پرسشنامه در مطالعه مقدماتی89/0 به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری خی دو، آنوا و آزمون تعقیبی توکی استفاده گردید. نتایج نشان داد که میزان فعالیت بدنی آنان در دوران قبل از کرونا و قرنطینه تفاوت معناداری داشت. میزان خلق وخوی منفی در دوران قرنطینه تحت تاثیر تعداد جلسات تمرینی در هفته قرار داشت. مدیران و معلمین تربیت بدنی می توانند با برنامه ریزی صحیح جهت انجام فعالیت های ورزشی مناسب با رعایت پروتکل ها عواقب جسمانی و روانی دوران قرنطینه را به حداقل برسانند.