تاثیر تیمارهای مختلف هورمونی بر کالوس زایی و باززایی پیازچه از بافت آندوسپرم گیاه موسیر

اصلاح گیاهان برای ایجاد سطح پلوییدی یکی از مهم ترین بخش های مربوط به تحقیقات گیاهی در هر کشور می باشد که اصلاح گیاهان بومی هر کشور در اولویت قرار دارند. صرف مدت زمان طولانی اصلاح گیاهان با روش های سنتی باعث گردیده تا تحقیقات اصلاحی گیاهان با استفاده از تکنیک های درون شیشه ای از اهمیت بیشتری برخوردار گردند. در این مطالعه برای بررسی کالوس زایی از بافت آندوسپرم بذر بالغ موسیر در محیط کشت MS حاوی تنظیم کننده های رشد با ترکیب غلظت های مختلف 2-4,D (5/1 و 2 میلی گرم در لیتر) و NAA (5/0 و 1 میلی گرم در لیتر) از اکسین ها و BAP (5/0 و 1 میلی گرم در لیتر) وKin (5/0 و 1 میلی گرم در لیتر) از سایتوکینین ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که استفاده از تیمار یک میلی گرم در لیتر NAA و یک میلی گرم در لیتر BAP بهترین تیمار کالوس زایی بود. در این تحقیق، غلظت ساکارز و غلظت های مختلف هورمونBAP برای تولید پیازچه تاثیر گذار بود. نتایج قطر پیازچه نشان داد که غلظت بالای ساکارز (50 گرم در لیتر) و غلظت 3 میلی گرم در لیتر هورمون BAP برای تولید پیازچه های بزرگتر مناسب بود. با بررسی های کروموزومی پیازچه های ریشه زایی شده، گیاهچه های با سطح پلوییدی تریپلویید در پایان آین آزمایش به دست آمد. با توجه به کوتاه بودن اصلاح گیاهان تریپلویید با استفاده از کشت آندوسپرم نسبت به روش های سنتی تلاقی، لذا این روش و همراه با ترکیبات هورمونی موثر برای تولید پیازچه در گیاه موسیر توصیه می گردد.