تاثیر آموزش والدین مبتنی بر رویکرد آدلر درایکورس بر کنترل توانمندی های شناختی در دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی شهر زاهدان

پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش والدین مبتنی بر رویکرد آدلر درایکورس بر کنترل توانمندی های شناختی در دانش آموزان مبتلابه اختلال بیش فعالی شهرستان زاهدان بود.

مواد و روش ها: 

مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه والدین و دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی با اختلال بیش فعالی مشغول به تحصیل شهرستان زاهدان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. افراد تعداد 30  نفر از کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه و بیش فعالی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (در هر گروه 15 والدکودک). والدین گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش رویکرد آدلر- درایکورس قرار گرفتند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه اختلال نقص توجه و بیش فعالی کانرز فرم والدین (TCQ)، پرسشنامه توانایی شناختی نجاتی (1392) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 27Spss تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که آموزش والدین با رویکرد آدلر- درایکورس بر کنترل توانمندی های شناختی (001/0<p) کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه و بیش فعالی تاثیر معنادار داشته است.

نتیجه گیری: 

بر اساس یافته های مطالعه حاضر، می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش والدین با رویکرد آدلر- درایکورس با تمرکز بر اصول توانایی شناختی، می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود یادگیری کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه و بیش فعالی مورداستفاده گیرد.