ارتباط استراتژی مچ پا در آهنگ بارگیری با گشتاور فلکسوری زانو در ورزشکاران مبتلا به پای پرانتزی در هنگام فرود

زانوی پرانتزی در میان ورزشکاران و غیرورزشکاران ناهنجاری شایعی به شمار می رود. یکی از مهم ترین فاکتورهای تاثیر گذار و ریسک فاکتور های موثر فرود ، گشتاور فلکسوری زانو می باشد که در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی تاثیرات بیشتری دارد. هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین ارتباط میان آهنگ بارگیری حین فرود با گشتاور فلکسوری زانو در افراد مبتلا به پای پرانتزی تعریف شد تا بدین وسیله ارتباط استراتژی مچ پا در را در هنگام فرود با این ریسک فاکتور مورد بررسی قرار گیرد.

روش کار:

 آزمودنی های این مطالعه شامل 14 ورزشکار مرد (سن: 5/3±26، قد: 59/4±172، وزن: 5/4±1/74)، دارای زانوی پرانتزی، در یک گروه بودند. هر آزمودنی سه تکرار صحیح از تکلیف فرود را از سکوی 29 سانتی متری تحت برداشت اطلاعات دوربین و صفحه ی نیرو انجام داد. محاسبات متغیر های مربوطه با استفاده از نرم افزار متلب نسخه b2016R انجام پذیرفت.

نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که، متغیر آهنگ بارگیری با متغیر حداکثر گشتاور فلکسوری زانو ارتباط مثبت معناداری دارد (P≤0.05). بدین صورت که با کاهش آهنگ بارگیری و حرکت کنترل شده ی مچ پا ها در هنگام فرود، حداکثر گشتاور فلکسوری زانو کاهش یافته بود.

نتیجه گیری:

 نتیجه نشان داد که با کنترل آهنگ بارگیری در استراتژی مچ پا در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی، می توان بر میزان گشتاور فلکسوری زانو و در نهایت کاهش این ریسک فاکتور بیومکانیکی تاثیر گذار بود.