تاثیر تنوع صادراتی بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب درحال توسعه

کشورهای جهان سوم و به ویژه کشورهای عضو اپک به شدت وابسته به درآمدهای ارزی حاصل از صادرات نفت خام می باشند. افزایش تعداد کالاهای صادراتی و متوع سازی صادرات در این کشورها از یک طرف باعث کاهش بی ثباتی درآمدهای صادراتی می شود و از طرف دیگر زمینه دستیابی به درآمدهای ارزی پایدار و رشد اقتصادی را فراهم می کند. هدف اصلی این مقاله، بررسی تاثیر تنوع محصولات صادراتی بر رشد اقتصادی، درمنتخبی از کشورهای در حال توسعه شامل کشورهای عضو اپک و کشورهای غیرعضو اوپک، طی دوره زمانی 2017-2002، با استفاده از رهیافت مدل های گشتاور تعمیم یافته (GMM) می باشد. نتایج برآورد مدل نشان داد که در کشورهای غیر عضو اپک، با کاهش تمرکز صادراتی و در نتیجه با افزایش تنوع محصولات صادراتی، رشد اقتصادی به صورت معناداری افزایش یافته است. بنابراین این کشورها می توانند با تنوع بیشتر محصولات صادراتی، اقتصاد خود را در مقابل شوکهای خارجی و نوسانات بین المللی بیمه کنند. در کشورهای عضو اپک، اثر تنوع صادرات بر رشد اقتصای معنادار نبوده است که این به دلیل تمرکز بالای صادراتی و در نتیجه تنوع کمتر محصولات صادراتی، با محوریت نفت، در این کشورها می باشد. بنابراین تدوین راهبردهای اساسی به منظور خارج شدن از اقتصاد تک محصولی و رسیدن به تنوع صادراتی در کشورهای عضو اپک، یک ضرورت، به نظر می رسد.