دراسه عن النصیه المتفرعه فی قصتی «نوشزاد» و«اسفندیار» (مع الترکیز علی الموت ومشهد الموت)
استنادا إلی منظور النصیه المتفرعه، فمن الممکن البحث عن تاثیرات ضمنیه لعمل ادبی فی ای عمل ادبی آخر، ویمکن مقارنه کل نص بنصوص مماثله. لهذا السبب، یحظی مفهوم النص التشعبی بمکانه خاصه فی مجال التحلیل المقارن للنصوص. تتمتع بعض قصص "الشاهنامه" لابی القاسم فردوسی ایضا بإمکانیه خاصه فی مجال التحلیل من وجهه نظر النص التشعبی، بما فی ذلک قصه "نوشزاد"، ابن خسرو انوشیروان، والتی تشبه إلی حد بعید قصه "إسفندیار"، المحارب الشهیر من الشاهنامه. لذلک، حاولنا فی هذا البحث شرح جوانب تاثر فردوسی فی کتابه قصه نوشزاد بقصه اسفندیار باستخدام المنهج الوصفی التحلیلی. علی الرغم من ان قصه إسفندیار کذریعه فی هذا البحث لها حجم اکبر من قصه نوشزاد کنص ما بعد، إلا ان هذه القضیه مقبوله من وجهه نظر نظریه جینیه عن النص الغایب. تشیر نتایج البحث إلی ان اهم جوانب تاثر النص الحاضر بالنص الغایب، والتی تشیر إلی تشابه القصص التی تمت دراستها فی هذا البحث، هی: السمات المشترکه لشخصیات القصتین، عناصر القصه نفسها (السجن، التدین، السعی وراء السلطه، إلخ)، الموت والصور المتعلقه بالموت، النهایات المتماثله لإسفندیار ونوشزاد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.