بررسی پیامدهای مکانی فضایی اجرای الگوی یکپارچه درون زای توسعه منطقه ای (موردپژوهی: طرح توسعه منطقه ‏ای سلسله (الشتر))

الگوی یکپارچه درون‏زای منطقه‏ای دارای پیامدهای مکانی فضایی مطلوب و سبب‏ ساز توسعه متوازن و متعادل منطقه ای در ابعاد مختلف است. با توجه به کاربردی بودن اهداف نوشتار حاضر، بررسی پیامدهای مکانی فضایی برگرفته از الگوی یکپارچه درون زای توسعه منطقه ای مورد نظر این پژوهش است. با این توصیف سوال راهبردی این است که الگوی یادشده چه آثار و پیامدهایی داشته است. برای پاسخ به سوال پژوهش، از استراتژی قیاسی مبتنی بر روش‏شناسی کمی ‏استفاده شد. در ‏این زمینه، جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و نخبگان علمی اجرایی در استان لرستان (شهرستان سلسله) بود که با استفاده از شیوه سیستماتیک و مبتنی بر منطق نمونه ‏گیری تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش گردآوری داده ها به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و همچنین ابزار تحلیل داده ‏ها با استفاده از روش استنباطی مبتنی بر شاخص‏های برازش مدل اندازه‏گیری و مدل ساختاری و بهره گیری از نرم افزار smart PLS بود. نتایج پژوهش نشان داد شاخص‏های مدل اندازه ‏گیری «الگوی یکپارچه درون زا» و «تحول فضایی» تاییدکننده مدل اندازه‏ گیری پژوهش است. در مدل ساختاری پژوهش، صحت رابطه بین متغیرهای ساختاری/ مکنون پژوهش بر اساس آماره T-value مورد سنجش و صحت این رابطه مورد تایید قرار گرفت. افزون بر این، مبتنی بر ضریب تعیین (R2) و معیار اندازه تاثیر شدت (F2) شدت و اثر رابطه بین متغیر «الگوی یکپارچه درون زا» و «تحول فضایی» تایید شد. همچنین شاخص برازش کلی مدل (GOF) نشان می‏دهد مدل دارای برازش قوی است و داده ها تاییدکننده مدل تجربی پژوهش اند.