مقایسه اثر دکسمدتومیدین با سولفات منیزیم بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک

با این که ظهور جراحی های لاپاروسکوپیک برای بیمار و جراح مفید بوده است؛ اما ایجاد نوموپریتوین طی جراحی، به شکل گیری اختلالات همودینامیک در بیمار منجر می شود. در این مطالعه، اثربخشی دکسمدتومیدین و سولفات منیزیم بر پاسخ های همودینامیکی در طی کوله سیستکتومی لاپاروسکوپی مقایسه شد.

 در این مطالعه کارآزمایی بالینی که بر روی 61 بیمار انجام شد، بیماران به صورت تصادفی بلوکی به 3 گروه تخصیص یافتند. گروه کنترل (C) انفوزیون سالین، گروه دکسمدتومیدین (D) 1 میکروگرم بر کیلوگرم و سپس 0/5 میکروگرم بر کیلوگرم بر ساعت دکسمدتومیدین و گروه سولفات منیزیم (M) 2 گرم و سپس 0/9 میلی گرم بر کیلوگرم در ساعت سولفات منیزیم دریافت کردند. ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و فشار متوسط شریانی در زمان های مختلف قبل و پس از مصرف دارو ثبت شد. آزمون های آماری آنالیز واریانس و کای اسکویر برای تحلیل تک متغیره و آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری برای تحلیل چندمتغیره استفاده شدند.

توزیع بیماران از نظر فاکتورهای دموگرافیک و عمل جراحی در سه گروه یکسان بود (0/05<P). کمترین مقدار فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و فشار خون متوسط شریانی در هر سه گروه در زمان اینداکشن بود. تفاوت آماری معنی داری در اکثر زمان های اندازه گیری بین سه گروه مداخله دیده نشد. آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری اثر متقابل زمان و گروه را بر فشار خون نشان نداد (0/05<P)؛ ولی اثرات گروه های درمانی بر ضربان قلب معنی دار دیده شد (0/018=P).

 انفوزیون دکسمدتومیدین عموما بر تغییرات فشار خون بیمار موثر نبود، ولی بر تغییرات ضربان قلب تقریبا در تمام فرآیند اندازه گیری به طور چشمگیری موثرتر از سولفات منیزیم و گروه کنترل بود. به طوری که از نظر تعداد ضربان قلب در گروه دکسمتدومیدین، بیماران شرایط پایدارتری را تجربه کردند.