بررسی اثربخشی آموزش مراقبت قلبی مبتنی بر شواهد بر اضطراب بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر در یک بیمارستان منتخب نظامی

اضطراب یکی از عوارض شایع پس از جراحی قلب است که می تواند تاثیر نامطلوب بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشد.

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مراقبت قلبی مبتنی بر شواهد بر اضطراب بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر، انجام شد.

مواد و روش ها:

در این پژوهش تجربی که در سال 1399 انجام شد، 67 بیمار (34 بیمار در گروه آزمون و 33 بیمار در گروه کنترل) تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر و بستری در بخش قلب یک بیمارستان منتخب نظامی در شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. آموزش چهره به چهره و ارایه کتابچه ی آموزشی مراقبت قلبی مبتنی بر شواهد طراحی شده بر اساس مدل استتلر (Stetler)، در گروه آزمون انجام شد. گروه کنترل تنها مراقبت های روتین را دریافت کردند. سطح اضطراب واحدهای مورد پژوهش در هر دو گروه در دو نوبت توسط پرسشنامه سنجش اضطراب آشکار 7 آیتمی اسپیلبرگر اندازه گیری شد. سپس داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های تی زوجی و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها:

 میانگین سنی واحدهای پژوهش 10/202± 60/37 سال بود و همگی مرد و متاهل بودند. بیماران هر دو گروه از نظر ویژگی های فردی همگن بودند. قبل از انجام مداخله از نظر نمره ی اضطراب، تفاوت آماری معناداری بین دو گروه وجود نداشت. پس از انجام مداخله، سطح اضطراب گروه آزمون کاهش پیدا کرد و به طور معناداری با گروه کنترل اختلاف داشت (0/05 >P).

بحث و نتیجه گیری:

 آموزش مراقبت قلبی مبتنی بر شواهد با استفاده از کتابچه و آموزش چهره به چهره می تواند بر کاهش اضطراب متعاقب جراحی پیوند عروق کرونر تاثیرگذار باشد.