ادغام آموزش و پژوهش در نظام ارائه مراقبت ها و خدمات سلامت؛ مطالعه ای کیفی بر پیامدهای مثبت تاسیس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

ادغام آموزش و پژوهش در نظام ارایه خدمات سلامت با تاسیس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال 1364، یکی از موضوعات مهم در تاریخ تحولات پزشکی ایران است. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی پیامدهای این قانون و تاسیس وزارت ذکر شده است.

در این مطالعه کیفی، 13 نفر از سیاست گذاران، قانون گذاران، و محققان آموزش پزشکی در ایران که به روش هدفمند انتخاب شده بودند، از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند مشارکت نمودند. داده های حاصل از این مصاحبه ها، به روش تحلیل محتوای عرفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 با وجود مشکلات قانون ادغام، این قانون در طول حدود 4 دهه، نتایج و پیامدهای مثبتی به همراه داشته است. سه مقوله محوری برساخت شده در تحقیق عبارتند از: توسعه نیروی انسانی، رشد و ارتقای کیفیت خدمات، و ارتقای دانش پزشکی.

نتیجه گیری:

 شکل گیری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی طی قانون سال 1364، پیامدهای مثبتی برای وزارت مذکور و نظام اجتماعی به همراه داشته است. با وجود این، توجه به نقاط ضعف و چالش های قانون مذکور، یکی از ضرورت های مهم برای ارتقای نظام سلامت می باشد.