آیا سوگیری های رفتاری بر روش های ارزیابی ریسک اعتباری موثر هستند؟

هدف این مقاله بررسی اثر سوگیری های رفتاری مدیران بانکها بر مدیریت ریسک اعتباری بود. ما به این سوال پرداختیم که آیا سوگیری های عاطفی فردی (یعنی بیزاری از ضرر، خوش بینی، اعتماد به نفس بیش از حد، و تعارض شناختی) بر سیاست ریسک اعتباری مدیران بانک (یعنی روش های ارزیابی ریسک شامل روش های کمی و کیفی) اثر دارد یا خیر، و کیفیت این اثر چگونه است. نتایج حاصل شده از داده های گردآوری شده از بانکهای تونسی نشان داد که سوگیری های عاطفی مدیران بانکها بر اولویت های آنها درباره روش های ارزیابی ریسک اعتباری اثرگذار است. نتایج مشخص کرد که مدیران بانکی خوش بین، بیزار از ضرر،  و دارای اعتماد به نفس بیش از حد بیشتر احتمال دارد روش های کمی مثل نمره دهی را برای ارزیابی ریسک اعتباری مورد استفاده قرار دهند. با این حال، نشان داده شد که مدیران بانکی با سطوح بالای تعارض شناختی بیشتر رویکرد کیفی را ترجیح می دهند.