اثر سختی های مختلف بر رشد، فراسنجه های خونی، نرخ بازماندگی، و کیفیت آب پرورش بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii)

تاثیر سطوح مختلف سختی آب بر روی شاخص های رشد، نرخ بازماندگی، پارامترهای خون شناسی، و کیفیت آب پرورش بچه ماهیان سفید دریای خزر (Rutilus kutum) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار سختی آب (350، 600، 650، 700، 800 و 900 میلیگرم کربنات کلسیم،CaCO3) هر کدام با سه تکرار حاوی 13 قطعه ماهی (جمعا 300 قطعه) با میانگین وزن 2 گرم به مدت 56 روز بررسی شد. بیشترین میزان وزن نهایی، افزایش وزن بدن، و نرخ رشد روزانه در تیمار با سختی 650 mg/L CaCO3 برآورد شد (05/0 <p) و در همین تیمار حداقل ضریب تبدیل و کمترین غذای خورده شده روزانه بدست آمد (05/0 <p). بیشترین مقادیر سختی و قلیاییت آب درتیمار با سختی 900 mg/L CaCO3 وجود داشت (05/0 <p). بیشترین مقادیر گلبول قرمز در تیمار آب سالن (600 mg/L CaCO3) + آب مقطر با سختی 350 mg/L CaCO3 سنجش گردید (05/0 <p). بیشترین و کمترین مقادیر هموگلوبین به ترتیب در تیمارهای حاوی سختی های 700 و 900 mg/L CaCO3 برآورد شدند (05/0 <p). بیشترین مقادیر کورتیزول و گلوکز با اختلافات معنی دار بین تیمارها در تیمار حاوی 15 گرم CaCO3 با سختی 900 mg/l ثبت شد (05/0 <p). بیشترین مقادیر سدیم و کلسیم گوشت به ترتیب در تیمار با سختی 650 میلیگرم CaCO3 بدست آمد (05/0 <p). بنابراین، سختی آب 650 میلیگرم CaCO3 منجر به بالاترین مقادیر وزن نهایی، افزایش وزن بدن، و نرخ رشد روزانه در بچه ماهی سفید در محیط آزمایشگاهی گردید (05/0 <p) که می تواند جهت پرورش این ماهی ارزشمند استفاده شود.