مخاطرات زیست محیطی ناشی از فعالیت های پرورش میگو در استان هرمزگان براساس مطالعات انجام شده در منطقه تیاب

ورود حجم عظیمی ازپساب های حاصل ازفعالیت های آبزی پروری به اکوسیستم های ساحلی، می تواند در طی هر دوره پرورش مقادیر زیادی از آلاینده ها را وارد آب های ساحلی نماید. بررسی آخرین مطالعات انجام شده در منطقه نشان می دهد که تغییرات مربوط به میزان فسفات، مواد معلق کل و میزان BOD درپساب های خروجی خارج از دامنه استاندارد زیست محیطی بوده است. نتایج مربوط به برآورد بارآلی نشان داد که، در طی یک دوره پرورش ، بادرنظرگرفتن حداقل تعویض آب پنج درصد تقریبا و بطورمیانگین 500 تن ازت معدنی و25 هزار تن فسفات از طریق پساب های خروجی وارد خورتیاب گردیده است. پیشنهاد می گردد که با ایجاد حوضچه های آرامش یا حوضچه های رسوب گیر (برای کاهش مواد معلق)، احداث یک سیستم تصفیه زیستی(جهت کاهش مواد مغذی) ، تعریف استاندارد های زیست محیطی لازم برای پساب های خروجی جهت ورود به آب های ساحلی و بازبینی مدیریت مزارع پرورش میگو، ازبروز هرگونه عوارض و چالش های زیست محیطی ناشی ازفعالیت های آبزی پروری در جواراکوسیستم های ساحلی جلوگیری گردد.