بررسی استحکام تورهای پره بکار گرفته شده در استان های گلستان و مازندران

هر تور صیادی برای صید ماهی خاصی طراحی و ساخته می گردد. مطابق نوع و اندازه رشته های نخ تشکیل دهنده تور، استحکام آنها با یکدیگر تفاوت دارند. حفظ این استحکام برای صید ماهی از اهمیت خاصی برخوردار است. متاسفانه در ایران استاندارد خاصی برای ادوات صیادی وجود ندارد. از این رو در تحقیقی تصمیم گرفته شد تا این موضوع در رابطه با صید پره مورد توجه قرار گیرد. برای این منظور در فصل صید پره و در خلال سال های 1392 و 1393 از دو تعاونی صیادی تعداد 20 نمونه نخ از بخش های کیسه و جناحین تهیه شد. جهت بررسی استحکام نخ ها به آزمایشگاه دانشگاه صنعتی امیرکبیر انتقال داده شد. نتایج نشان داد میانگین استحکام تور نو و تور کارکرده در بخش کیسه و جناحین دارای بیشترین استحکام بوده اند. بطوری که استحکام تور نو در بخش کیسه 318 کیلوگرم نیرو و تور کارکرده کیسه 295 کیلوگرم نیرو، تور نو جناحین 309 کیلوگرم نیرو و تو کارکرده جناحین 301 کیلوگرم نیرو بود. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین آن ها وجود دارد (01/0p <). همچنین نایج نشان داد میانگین میزان تاب در متر تیمارهای مورد بررسی نیز اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0p <). بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که با گذشت زمان از استحکام این تور کاسته شده و این کاهش در بخش کیسه بیشتر است.