مدل یابی ساختاری وابستگی به شبکه های اجتماعی دانش آموزان با عدم درگیری خانواده با توجه به نقش واسطه ای تاب آوری

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی ساختاری وابستگی به شبکه های اجتماعی دانش آموزان با عدم درگیری خانواده با توجه به نقش واسطه ای تاب آوری انجام شد. این پژوهش به لحاظ نوع طرح در دسته پژوهش های همبستگی به شیوه معادلات ساختاری بوده و جامعه آماری آن را کلیه نوجوانان دختر (1145) و پسر (1249) شهر زرین شهر در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل می دادند. به شیوه نمونه گیری در دسترس، 200 دانش آموز انتخاب شده و از آنها خواسته شد به پرسشنامه وابستگی به شبکه های اجتماعی حقایق، کجباف، نیکبخت و همکاران (1395) ، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه درگیری تحصیلی خانواده گرولینک و همکاران (2000) پاسخ دهند. داده های پژوهش با نرم افزار AMOS و با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. مدل های آزمون شده در مولفه های تاب آوری، درگیری در مدرسه، خانه، شناختی و شخصی مورد تایید قرار گرفت. همچنین بین کلیه ی ابعاد درگیری تحصیلی و وابستگی به شبکه های اجتماعی رابطه منفی معنادار یافت شد. بر اساس یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که نوجوانان متعلق به خانواده های با درگیری کمتر در فرایند تحصیلی بیشتر در معرض وابسته شدن به شبکه های اجتماعی هستند و تاب آوری به عنوان یک مهارت آموختنی که تحت تاثیر مولفه های خانوادگی بوده و این مولفه را نیزتحت تاثیر قرار می دهد می تواند این آسیب پذیری را کاهش و یا افزایش دهد.