مقایسه اثربخشی سه درمان روان شناختی متفاوت بر افسردگی و باورهای ناکارآمد بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک

لوپوس بیماری است که با ایجاد اضطراب در فرد باعث نگرانی و تنش در پاسخ به شرایط تهدیدکننده می گردد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی سه درمان روان شناختی متفاوت بر افسردگی و باورهای ناکارآمد بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک انجام گرفت.

روش ها:

 روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با مرحله پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به لوپوس تحت درمان در بیمارستان های شیراز در سال 1397 تشکیل می دادند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از بین جامعه 750 نفری، 80 نفر انتخاب و در 4 گروه (یک گروه گواه 20 نفره، و 3 گروه آزمایش 20 نفره) گمارده شدند. گروه های آزمایش، مداخله آموزشی درمان، پذیرش و تعهد را طی سه ماه در 12 جلسه 90 دقیقه ای، مداخله آموزشی درمان متمرکز بر شفقت را طی سه ماه در 8 جلسه 90 دقیقه ای و مداخله آموزشی درمان ترکیبی را طی سه ماه در 6 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه افسردگی بک (1972) و پرسشنامه نگرش های ناکارآمد وایزمن و بک (1987) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با استفاده از نرم افزار آماری24 spss- مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که پرتکل های آموزشی درمان های موج سوم بر کاهش افسردگی و باورهای ناکارآمد زنان مبتلا به لوپوس سیستمیک تاثیر معناداری داشته است (0001p≤/).

نتیجه گیری:

 مطابق با یافته های پژوهش حاضر، می توان از بسته های آموزشی پذیرش و تعهد، شفقت و درمان ترکیبی جهت بهبود افسردگی و باورهای ناکارآمد زنان مبتلا به لوپوس بهره برد.