پیش بینی رشد مسیر شغلی پایدار براساس تامل بر پروژه زندگی و انطباق پذیری مسیر شغلی

براساس پارادایم طرح ریزی زندگی، سازه گرایی مسیر شغلی و الگوی انطباق پذیری و جهات اخیر در چشم انداز راهنمایی مسیر شغلی، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رشد مسیر شغلی پایدار براساس تامل بر پروژه زندگی و انطباق پذیری مسیر شغلی دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی با استفاده از روش تحلیل رگرسیون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه حضرت معصومه(س) در سال تحصیلی 1401-1400 بود. از این جامعه تعداد 260 نفر از دانشجویان داوطلب شرکت در پژوهش بودند. در این پژوهش داده ها با استفاده از پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک، مقیاس رشد مسیر شغلی پایدار (آرگولوپولو، 2021)، مقیاس تامل پذیری بر پروژه زندگی (آرگولوپولو و همکاران، 2020) و مقیاس انطباق پذیری مسیر شغلی (ساویکاس و پروفیلی، 2012) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس نسخه 25 و با روش تحلیل رگرسیون تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است. نتایج نشان داد که بین رشد مسیر شغلی پایدار و ابعاد آن، تامل پذیری بر پروژه زندگی و ابعاد آن و انطباق پذیری مسیر شغلی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، تامل پذیری بر پروژه زندگی و انطباق پذیری مسیر شغلی به ترتیب 659/0 و 342/0 از واریانس رشد مسیر شغلی پایدار را توصیف می کند. با توجه به ساختار دایما درحال تغییر سیستم های مسیر شغلی، دست یابی به رشد مسیر شغلی پایدار حایز اهمیت است. مطابق با یافته های به دست آمده در این مطالعه، تامل پذیری بر پروژه زندگی و انطباق پذیری مسیر شغلی پیش بینی کننده رشد مسیر شغلی پایدار است؛ بنابراین، براساس تامل پذیری بر پروژه زندگی و انطباق پذیری مسیر شغلی می توان افراد را در رسیدن به رشد مسیر شغلی پایدار هدایت کرد.