بررسی بیان ژن های IFT122 و ENTPD4 در مردان مبتلا به آستنوزواسپرمی

آستنوزواسپرمی یکی از علل اصلی ناباروری مردان می‏باشد. در این افراد قدرت حرکت اسپرم کاهش یافته یا فاقد حرکت است. ناباروری مردان، در حدود 50 درصد از زوجین نابارور دیده می‏شود و از دلایل متعدد ژنتیکی آن می توان به ناهنجاری های سیتوژنتیکی، نقص های ژنی و عوامل اپی ژنتیکی اشاره کرد. تغییرات بیان برخی از ژن ها می تواند باعث ایجاد اختلال در حرکت اسپرم و آستنوزواسپرمی شود. این پژوهش با هدف بررسی تفاوت در الگوی بیان ژنهای Intraflagellar transport 122 (IFT122) و (ENTPD4) Ectonucleoside triphosphate diphosphohydrolase در نمونه مایع منی 20 مرد نابارور مبتلا به آستنوزواسپرمی و 10 مرد سالم نرموزواسپرمیک با روش quantitative Polymerase Chain Reaction (qPCR) انجام شد. طبق نتایج، میزان بیان ژن ENTPD4 در نمونه های بیمار نسبت به نمونه های سالم به صورت معنی داری افزایش (p = 0.01) و بیان ژن IFT122  کاهش (p = 0.0001) یافته بود. ژن  IFT122در سرهم شدن و نگهداری تاژک اسپرم و ژن ENTPD4 در هیدرولیز نوکلیوتیدهای تری فسفات به دی فسفات و مونوفسفات در سوخت و ساز انرژی نقش دارد و مطالعه حاضر بر اهمیت این دو ژن در سازوکار ناباروری مردان تاکید دارد.