تاثیر حمایت اجتماعی ادراک شده در کاهش بی تفاوتی شغلی کارکنان پلیس

این پژوهش برای بررسی تاثیر حمایت اجتماعی ادراک شده در کاهش بی تفاوتی شغلی کارکنان پلیس انجام شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی (در حوزه رفتار سازمانی) و از نظر روش انجام کار، همبستگی است که از طریق تحلیل رگرسیونی طی سال های 1400-1398 در سطح کارکنان پلیس های تخصصی درشهر تهران  انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه پلیس های تخصصی شهر تهران (یگان های ویژه، آگاهی، یگان امداد، پیشگیری، راهور) بوده است. نمونه آماری شامل730 نفر از کارکنان حاضر به خدمت آنهاست که بر اساس فرمول کوکران و به صورت کاملا تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش، اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است؛ در تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss23  و تکنیک های آماری آزمون‎های کولمرونوف و اسمیرنوف، همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون (همزمان) بهره گرفته شد.       
در تحلیل رگرسیون (با استفاده از روش Enter)، مدل معنی داری به‎دست آمد (ضریب تعیین تعدیل شده= 5/23%، N=288،P<0.001). این مدل می تواند 23.5 درصد از تغییرات بی تفاوتی شغلی توسط متغیرهای مستقل را تبیین کند. مولفه های حمایت عاطفی و یاری و همکاری اجتماعی پیش بینی کننده معنی داری برای بی تفاوتی شغلی هستند؛ اما متغیر تصدیق و تایید اجتماعی پیش بینی کننده معنی داری نیست و تاثیر معنی داری ندارد. ضریب رگرسیون استاندارد شده برای متغیر پیش بین حمایت عاطفی برابر 0.36 - و با جهت تاثیر و پیش بینی کنندگی منفی و برای یاری و همکاری اجتماعی برابر 0.18 - و منفی است. پلیس های تخصصی در شهر تهران نیازمند اتخاذ رویکرد توسعه فرهنگ وظیفه ای است و در این راستا باید برنامه های بلند مدت و مدونی را اجراء و عملی سازد.