بررسی عوامل اجتماعی موثر بر شاخص DMFT در بزرگسالان یک جمعیت ایرانی در سال 1395: مطالعه توصیفی مقطعی

سلامت دهان به عنوان یک شاخص از کل بدن بوده که بر جنبه های روانی و عملکردی افراد تاثیر می‫گذارد. افت وضعیت سلامت دهان یکی از مهمترین چالش‫های سیاست‫های سلامت پیش رو می باشد، که بهبود فاکتورهای اجتماعی یکی از راه‫های غلبه بر این مشکل است. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی- اقتصادی موثر بر شاخص DMFT در بزرگسالان شهر شاهدیه در مطالعه کوهورت سال 1395 انجام شد.

این مطالعه بر اساس پروتکل کوهورت شاهدیه یزد بوده و بر روی بزرگسالان 70-35 ساله انجام شد. متغیرهای عوامل اجتماعی- اقتصادی را از پرسشنامه مربوطه استخراج و رابطه آنها با شاخص DMFT بررسی شد.

میانگین سنی افراد مورد بررسی 48/48 بود. میانگین DMFT در جمعیت مورد بررسی و با احتساب موارد بی‫دندانی کامل 77/19 بود و وضعیت تاهل رابطه ای با شاخص DMFT نداشت ولی با تعداد دندان پوسیده ارتباط معنی‫داری داشت. کمترین میانگین شاخص DMFT در گروه دارای سطح تحصیلات دکتری بود. مسواک زدن با کاهش شاخص DMFT ارتباط معنی‫دار و مستقیمی داشت. بیشترین میانگین تعداد دندان های ترمیم شده در گروهی با عادت استفاده از غذای پرنمک بوده و شاخص DMFT با دفعات نخ دندان، رابطه معنی داری داشت.

نقش تحصیلات و وضعیت اقتصادی- اجتماعی به عنوان عوامل موثر بر رعایت بهداشت و معاینات و درمان‫های منظم پیشگیرانه- به عنوان عامل اصلی در کاهش شاخص‫های بیماری و پوسیدگی- اساسی‫تر بوده و به صورت مستقیم باعث افزایش سطح آگاهی، نگرش و عملکرد افراد و به دنبال آن باعث بهبود وضعیت بهداشت دهان و دندان می‫شود.