بازجست نقش پرسش و چگونگی حل مسائل زندگی از دیدگاه مولوی

حل مساله نقش مهمی در زندگی روز مره انسان ها و تامین روان درستی آنان ایفا می کند. انسان اندیشمند برای تداوم حیات و رفع نیازهای روزمره ی زندگی خویش نیازمند کسب مهارت های زندگی به ویژه مهارت  حل مساله از طریق پرسش کردن است. جلال الدین محمد مولوی بلخی (604-672ه.ق) در زمره ی عارفان بزرگی است که تحت تاثیر فرهنگ قرآنی- اسلامی و با استفاده از ابزار تمثیل و با نقل حکایات جذاب و دلنشین توانسته است چگونگی حل مشکلات جامعه ی بشری را آدمیان تبیین نماید. این عارف بزرگ پرسش گری را از وجوه تمایز انسان از حیوان برشمرده و پرسش را مدخلی مطلوب و مناسب برای حل مسایل زندگی مادی و معنوی انسان و نیل او به کمال مطلوب و آرامش واقعی تلقی می کند. این نوشتار با تحلیل دو حکایت «پادشاه و کنیزک» و واکاوی قصه «باغبان و شبه دزدان» در مثنوی معنوی مولوی و با روش توصیفی و تحلیل محتوا نشان می دهد که مولوی آگاهانه به تبیین حل مسایل زندگی انسانها در جامعه اهتمام داشته است. لذا وی بر رعایت مراحل شش گانه حل مساله اهتمام جدی می ورزیده است و در صدد حل منطقی مسایل بر آمده است..