بررسی موردی گونگیلونما نئوپلاستیکوم از موش های تبریز

اهداف:

 گونه های مختلف گونگیلونما متداول ترین انگل های موش هستند که می تواند به صورت تصادفی به انسان سرایت و موجب بیماری شود. هدف این مطالعه شناخت و بررسی ریخت شناسی گونگیلونما نیوپلاستیکوم و اهمیت بیماری های مشترک بین حیوان و انسان در میان موش های تبریز است.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه، 100 موش (29 موش سیاه و 71 موش قهوه ای) از نقاط مختلف شهر تبریز به وسیله تله های زنده گرفته شدند. در محیط های مطالعه، قاب بالان (سوسک)های خوراکی به وفور یافت می شد و تقریبا در تمام نقاطی که تله گذاری انجام شده بود، ساکنین از حضور سوسک ها شکایت داشتند. این سوسک ها دربرگیرنده واسط انگل های گونگیلونما بودند و به آسانی به حیواناتی چون موش ها، خرگوش ها، گربه ها، گله گاوها و به صورت تصادفی به انسان ها سرایت می کند.

یافته ها:

 در این مطالعه، مری و شکم موش ها با دقت برای یافتن عفونت گونگیلونما بررسی و تنها یکی از گونه های گونگیلونما از آن ها جدا شد: گونه گونگیلونما نیوپلاستیکوم.

نتیجه گیری:

 باتوجه به فراوانی سوسک ها، تعداد گونگیلونما نیوپلاستیکوم بالا گزارش نشد که می تواند بیان گر عفونت های انسانی باشد. مطالعات انگل شناسی بیشتری در مناطق مختلف جغرافیایی ایران و دیگر کشورها باید انجام شود.