شناسایی و تحلیل امواج گرمایی شهرهای تبریز و اردبیل و پیش بینی آن تحت سناریوهای مدل اقلیمی CanEsm2

گرمایش جهانی و افزایش وقوع امواج گرمایی از مسایل مهم قرن حاضر است. لذا شبیه سازی و پیش بینی آینده نگر این مخاطره اقلیمی، می تواند مفید واقع شود. روش های مختلفی جهت بررسی امواج گرمایی وجود دارد که معتبرترین و پرکاربردترین آن ها، مدل CanEsm2 می باشد. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل امواج گرمایی شهرهای تبریز و اردبیل و پیش بینی آن تحت سناریوهای مدل اقلیمی CanEsm2 بود. بدین منظور ابتدا داده های دمای حداکثر ایستگاه های مورد مطالعه، طی سال های 2003 تا 2018 از سازمان هواشناسی کشور اخذ و با استفاده از ریزگردان SDSM و مدل CanESM2 شبیه سازی و سپس تحت سناریوهای RCP 2.6, 4.5, 8.5 برای30 سال آتی (2050-2020) پیش نگری شد. سپس با برنامه نویسی در محیط نرم افزار MATLABو اعمال شاخص Fumiaki بر داده های بیشینه دمای پیش بینی شده، امواج گرمایی ایستگا های مورد مطالعه طی سال های 2020 تا 2050 شناسایی گردید و امواج گرمایی با تداوم 6 روزه و بالاتر، امواج گرم بلندمدت و امواج گرمایی با تداوم 5 روزه و کمتر از آن امواج گرم کوتاه مدت نامگذاری شدند. یافته های پژوهش نشان دادند که، امواج گرمایی در هر دو دوره (2018-2003) و (2050-2020) در هر دو شهر تبریز و اردبیل کوتاه مدت بوده و بالاترین تداوم آن در 16 سال گذشته در هر دو شهر حداکثر 4 روز بوده و در دوره پیش بینی شده در اردبیل 4 روزه و در تبریز 5 روزه خواهد بود. همچنین طبق نتایج، در هر دو دوره، امواج گرمایی کوتاه مدت 2 روزه بیشترین فراوانی را نشان داد. براساس یافته-های پژوهش حاضر، در هر دو شهر مورد مطالعه، بیشترین فراوانی وقوع امواج گرمایی در دوره گذشته اغلب در بهار بوده و در 30 سال آینده در بهار و پاییز خواهد بود.