تاثیر تمرین نوردیک بر گیرنده ی فعال کننده ی تکثیر پروکسی زوم آلفا و سیرتوئین6 پلاسمای زنان سالمند مبتلا به دیابت

تمرین پیاده روی نوردیک فواید بسیاری در بهبود وضعیت سالمندان از کار افتاده دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین پیاده روی نوردیک بر سطح پلاسمایی گیرنده ی فعال کننده ی تکثیر پروکسی زوم آلفا(PGC-1α)  و سیرتویین6 (SIRT6)  زنان سالمند مبتلا به دیابت بود.

در این پژوهش نیمه تجربی 27 نفر زن سالمند مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سن 70/2±45/65 سال، انتخاب و به طور تصادفی به 2 گروه کنترل (14=n) و گروه تجربی (13=n) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی پروتکل تمرین را که شامل تمرین های پیاده روی نوردیک را سه روز در هفته به مدت هشت هفته اجرا کردند. نمونه های خون قبل از شروع و بعد از پایان پروتکل تمرین جمع آوری شد. از روش الایزا و کیت الایزا، برای سنجش متغیرهای بیوشیمیایی تحقیق استفاده شد.

تجزیه و تحلیل ها نشان داد که میزان PGC1α و SIRT6 در گروه تمرین به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش (001/0>P) و گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین به طور معناداری کاهش یافت (001/0>P).

با استفاده از تمرین هوازی نوردیک که گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین را در زنان سالمند مبتلا به دیابت کاهش و PGC1α و SIRT6 را افزایش می دهد می توان به بهبود سیستم متابولیک بدن سالمندان کمک نمود.