ارائه مدل نگرش مذهبی و عمل به باورهای دینی با تقلب تحصیلی: نقش میانجی‎گری خودکارآمدی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل نگرش مذهبی و عمل به باورهای دینی با تقلب تحصیلی با تاکید بر نقش میانجی گر خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی− همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش ‎آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم ‎آباد به تعداد 9981 دانش ‎آموز در سال تحصیلی 96−1395 بود که از این میان 240 نفر براساس قاعده سرانگشتی کلاین (2015) تعیین و به روش نمونه‎ گیری تصادفی طبقه‎ای نسبی برحسب ناحیه و پایه تحصیلی انتخاب شدند. به‎ منظور گردآوری داده ‎ها از پرسشنامه‎ های عمل به باورهای دینی، نگرش مذهبی، خودکارآمدی تحصیلی و تقلب تحصیلی استفاده شد. تمام تحلیل‎ها به روش مدل‎سازی معادلات ساختاری انجام شدند. نتایج نشان داد که عمل به باورهای دینی دارای اثر مستقیم و با میانجی‎گری خودکارآمدی تحصیلی اثر غیرمستقیم بر تقلب تحصیلی داشت، اما نگرش مذهبی اثر مستقیم و غیرمستقیم بر تقلب تحصیلی نداشت؛ همچنین اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر تقلب تحصیلی منفی و معنادار بود. در مجموع می‎توان گفت هرچند که نگرش‎ها نقش مهمی در جهت‎دهی و شکل‎دهی به رفتارهای افراد دارند، اما نگرش مثبت مذهبی به تنهایی یک عامل کافی برای بازداری از رفتار انحرافی نیست بلکه نگرش باید به عملکرد بینجامد تا نقش بازدارندگی داشته باشد.