تبیین فرآیند جامعه پذیری سازمانی کارکنان در نظام سلامت ایران

جامعه پذیری سازمانی یکی از فرآیندهایی است که در نظام سلامت کاربرد زیادی دارد و به مفهوم ظرفیت سازی در کارکنان نظام سلامت برای تبدیل شدن به یک عضو هماهنگ شده برای افزایش کارایی نظام سلامت بوده و لازم است این جامعه پذیری در قالب یک الگوی تعریف شده و منسجم باشد.

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی جامعه پذیری سازمانی کارکنان در سیستم بهداشتی و درمانی کشور با استفاده از روش نظریه پردازی داده بنیاد انجام شد. برای استخراج متغیرهای اصلی و تاثیرگذار بر جامعه پذیری کارکنان در نظام سلامت از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده و با 19 نفر از متخصصان، مدیران و کارکنان سیستم بهداشت و درمان، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، مصاحبه عمیق شده و بر اساس رویکرد روش نظریه پردازی داده بنیاد تحلیل شد.

بر اساس تحلیل کیفی داده های این مطالعه، 18 زیر طبقه و 5 طبقه اصلی با عناوین شرایط سببی، شرایط زمینه ای، شرایط میانجی، راهبردها و پیامدها حاصل شد.

یافته های پژوهش نشان داد که برای رسیدن به یک مدل توسعه یافته از جامعه پذیری سازمانی در نظام سلامت ایران، باید آن را به عنوان یک فرآیند مستمر و مداوم در نظر گرفت تا از طریق حمایت مدیران ارشد، مسیولیت پذیری اجتماعی و فرهنگ سازمانی جامعه پذیر، ارزش ها و هنجارها و نقش های مورد انتظار از فرد به طور شفاف و مشخص منتقل گردد.

شامل توسعه منابع انسانی اجتماعی شده، رقابت پذیری اجتماعی و مدیریت پایه اجتماعی نیازمند طراحی فرآیندهای منابع انسانی اجتماعی شده، سیستم ارزیابی، سیستم تخصیص منابع، جانشینی اجتماعی و خلق ارزش است.