تاثیر اقدام پژوهی مشارکتی بر یادگیری خودتنظیمی مدرسان ایرانی آزفا

اقدام پژوهی مشارکتی، به دنبال بهبود عملکرد، ارزیابی انتقادی و تامل عمیق در عملکرد معلمان است. این تغییر و تحول، از طریق گفتگو و همکاری بین محققان و مدرسان افزایش می یابد و به طور کلی، به دنبال ایجاد ارتباط بین عملکرد کلاسی در سطح خرد و عملکرد اجتماعی در سطح کلان است (Locke et al., 2013, p.112). پژوهش حاضر، به دنبال مطالعه و بررسی اثربخشی اقدام پژوهی مشارکتی، بر یادگیری خودتنظیمی مدرسان ایرانی آزفا (آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان) است تا تاثیر برگزاری دوره اقدام پژوهی مشارکتی بر شاخص های ارزیابی یادگیری خودتنظیمی مدرسان ایرانی آزفا مشخص شود. جامعه آماری پژوهش؛ شامل 20 مدرس ایرانی آزفا (95% مدرس زن و 5% مدرس مرد) از مراکز آزفای سراسر کشور است. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه Yeşim et al (2009) که شامل 40 گویه در ارتباط با 9 شاخص ارزیابی یادگیری خودتنظیمی و طرح اقدام پژوهی، استفاده شد. داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS، نسخه 26، مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج پژوهش نشان داد؛ تفاوت معناداری بین اقدام پژوهی مشارکتی و یادگیری خودتنظیمی مدرسان ایرانی آزفا وجود دارد و اجرای دوره اقدام پژوهی مشارکتی، بر همه شاخص های ارزیابی یادگیری خودتنظیمی مدرسان ایرانی آزفا، بجز شاخص ارزیابی کنترل عاطفی موثر بوده است.