مطالعه اثر آزادسازی تجاری بر میزان صید آبزیان در خلیج فارس

بخش شیلات به لحاظ دارا بودن قابلیت ها و ظرفیت ها به عنوان یکی از بخش های عمده اقتصادی کشور، تحت تاثیر سیاست ها و تصمیم های کلان اقتصادی دارد. سیاست آزادسازی تجاری از جمله سیاست هایی است که با برقرار شدن قیمت کالاها و خدمات در سطح طبیعی خود و تامین درآمدهای ارزی برای سرمایه گذاری در فناوری های نوین، موجب تغییر الگوهای استفاده از نهاده های تولیدی و تغیر روش های صید می شود، که این تغیرات به ویژه از نظر پایداری ذخایر و صید بی رویه، اهمیت بسیاری دارد. اگر چه آزادسازی تجاری ممکن است رفاه یک کشور را افزایش دهد، اما تاثیر خاص آن بر صنعت ماهیگیری کشور به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است؛ بنابراین در این مطالعه اثر آزادسازی تجاری بر میزان صید در صنعت شیلات جنوب با استفاده از روش های رگرسیونی، در دوره 1398-1370مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور عوامل موثر بر صید بررسی شد و شاخص ادغام تجارت بین المللی به عنوان معیار آزادسازی تجاری محاسبه و در الگو وارد شد. بعد از برآورد و انتخاب فرم تابع صید مناسب، نتایج حاصل از الگوی صید نشان داد که متغیرهای شناور ، صیادان، قیمت و صید دوره قبل اثر مثبت و معنی داری دارند.در حالی که بر خلاف انتظار متغیر آزادسازی اثر معنی داری بر میزان صید ندارد. البته با توجه به ورود تجهیزات و افزایش قایق های صیادی در چند سال اخیر و راهیابی محصولات شیلات جنوب به بازارهای جهانی و به دنبال آن رشد چشمگیر صادرات، انتظار می رود در سال های آتی میزان صید نیز در اثر آزادسازی تجاری افزایش یابد. بنابراین، با اجرای برنامه های مدیریت پایدار و افزایش تولید از طریق تخصص گرایی و مزیت نسبی، می توان از منافع تجارت سود برد؛ به گونه ای که پایداری منابع در بلندمدت حفظ شود.