تبیین ژئوپلیتیک عملکرد وزارت خارجه در روابط ایران با دول خاورمیانه (1320- 1356)

شکل گیری دولت پهلوی در ایران و سیاست توسعه طلبی ژیوپلیتیکی آنان در منطقه خاورمیانه موجب روابط گسترده آنها با دولت های منطقه شده بود. بر این اساس، دولت ایران جهت ارتباط با دول خاورمیانه، به توسعه تشکیلات وزارت خارجه و گسترش روابط خارجی روی آورد.

روش شناسی:

 در این راستا، پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر اسناد، نسخ خطی و منابع کتابخانه ای گردآوری شده است.

یافته های پژوهش حاکی از آن است که وزارت خارجه در دوره به اهمیت موقعیت ژیوپلیتیک ایران در منطقه و نظم بین الملل آگاهی کامل یافته بود. در این دوره دوایری جداگانه ای در امور منطقه ای خاورمیانه شکل گرفت.

واکاوی عملکرد وزارت خارجه در مناسبات سیاسی ایران با دولت خاورمیانه بین سال های (1320- 1356ش) که نشانگر شرایط و جایگاه ژیوپلیتیک ایران در آن دوران در منطقه و محیط بین الملل است، می تواند برای تاریخ نگاران و ژیوپلیتیسین ها راهگشا باشد.