مقایسه تاثیر دهانشویه گیاهی حاوی عصاره هیدروالکلی سعدکوفی و آویشن با کلرهگزیدین بر پاتوژن های شایع پریودنتال

ژنژیویت بیماری التهاب لثه است که ناشی از تجمع پلاک های دندانی می باشد. در صورتی که پلاک و جرم به زیر خط لثه گسترش پیدا کند، می تواند به بیماری مزمن پریودنتال تبدیل شود. شایع ترین میکروب هایی که در ایجاد بیماری پریودنتال نقش دارند، شامل Streptococcus mutans، Streptococcus pyogenes و Candida albicans است. با توجه به عوارض درمان رایج با دهانشویه کلرهگزیدین، به منظور مبارزه با این میکروب ها، دستیابی به درمان های جایگزین، امری مطلوب می باشد. لذا این مطالعه به مقایسه اثر ضدمیکروبی دهانشویه گیاهی حاوی عصاره هیدروالکلی سعدکوفی و آویشن با دهانشویه کلرهگزیدین بر پاتوژن های شایع پریودنتال پرداخت.

ابتدا گیاهان سعدکوفی و آویشن جمع آوری و خرد شدند و عصاره هیدروالکلی مخلوط دو گیاه و عصاره متانولی هرگیاه، به صورت جداگانه، گرفته شد. سپس با استفاده از اکسپیان های مختلف، محلول دهانشویه ترکیبی ساخته شد. برای ارزیابی اثر ضد میکروب، از میکروارگانیسم های S. mutans، S. pyogenes و C. albicans استفاده و پس از تعیین MIC/MBC، اثر دهانشویه بر تشکیل و تخریب بیوفیلم S. mutans بررسی شد.

مقادیر MIC دهانشویه علیه S. mutans، S. pyogenes و C. albicans به ترتیب معادل 625 /0،  039 /0 و 2/5 mg/mL حاصل شد.
هم چنین، میزان MBC دهانشویه برای هر یک از میکروارگانیسم ها به ترتیب 1/25، 078 /0 و 10mg/mL به دست آمد.
از سوی دیگر، تشکیل بیوفیلم توسط فرمولاسیون دهانشویه به طور معناداری کم تر از کنترل مثبت گردید(0/05>P) و هیچ تفاوت معناداری با کنترل منفی مشاهده نشد(0/05<P). اما در مورد تخریب بیوفیلم از لحاظ آماری تفاوت معناداری بین گروه دهانشویه و کنترل مثبت وجود نداشت(0/05<P).

براساس نتایج این مطالعه، دهانشویه گیاهی مورد استفاده می تواند به صورت قابل توجهی اثرات ضدمیکروب و ضد بیوفیلم داشته باشد، به گونه ای که در پیشگیری از تشکیل بیوفیلم حتی نسبت به درمان استاندارد کلرهگزیدین، بسیار موثرتر عمل کرد.