نقش پیش بینی کننده ی افکار تکرارشونده ی منفی، راهبردهای تنظیم هیجان و خودمراقبتی بر پذیرش و تبعیت درمانی افراد مبتلا به دیابت نوع دو

دیابت نوع دو به عنوان شایع ترین بیماری متابولیکی، یک اختلال مزمن و پیش رونده است که باعث ایجاد عوارض پایدار و افزایش بیماری های قلبی عروقی، عروق مغز، عروق محیطی، نفروپاتی، رتینوپاتی، نوروپاتی، پای دیابتی، آمپوتاسیون و مرگ ومیر در افراد مبتلا می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کننده ی افکار تکرارشوند ه ی منفی، راهبردهای تنظیم هیجان و خودمراقبتی در پذیرش و تبعیت درمانی مبتلایان به دیابت نوع دو بود.

روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه ی آماری شامل تمامی افراد مبتلابه دیابت نوع دو انجمن دیابت استان چهارمحال و بختیاری بود که از این میان با استفاده از نمونه گیری در دسترس و براساس جدول مورگان، تعداد 300 نفر از مبتلایان به دیابت نوع دو انتخاب شدند. آزمودنی ها به وسیله ی پرسشنامه ی افکار تکرارشونده ی منفی، پرسشنامه ی نظم جویی هیجان، پرسشنامه ی خودمراقبتی و پرسشنامه ی تبعیت از درمان، مورد ارزیابی قرار گرفتند و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.

یافته های پژوهش حاکی از آن بود که افکار تکرارشونده ی منفی، راهبردهای تنظیم هیجان و خودمراقبتی هر سه به صورت معناداری پذیرش و تبعیت از درمان را در مبتلایان به دیابت نوع دو پیش بینی می کنند.

با توجه به مشخص شدن نقش پیش بینی کننده ی معنادار افکار تکرارشونده ی منفی، راهبردهای تنظیم هیجان و خودمراقبتی در پذیرش و تبعیت از درمان مبتلایان به دیابت نوع دو، همچنین به دلیل شیوع بالای این بیماری، به نظر می رسد مداخلات روان شناختی با در نظر داشتن نقش متغیرهای مذکور جهت کاهش مشکلات روان شناختی و افزایش پیروی از درمان این بیماران مثمر ثمر واقع شود، همچنین توجه به نقش افکار منفی تکرارشونده، راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم هیجان و پایبندی به مراقبت از خود می تواند به منزله ی پیشگیری از وخیم شدن دیابت نوع دو و کنترل بهتر آن باشد.