بررسی تاثیر برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی بر رفتار تغذیه ای کودکان و نوجوانان، طی شیوع کووید-19: مطالعه موردی شهر مشهد

 بررسی های مختلف نشان می دهد که وضعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده بر تغذیه و رشد کودکان تاثیر می گذارد. یکی از گروه های آسیب پذیر از بحران کووید-19، کودکان و نوجوانان هستند که با شناسایی نحوه و میزان آسیب پذیری آن ها در دوران همه گیری، می توان از میزان و شدت صدمه ها از عوامل مختلف کاست.

 این پژوهش از نوع پیمایشی و داده ها از طریق پرسش نامه جمع آوری شدند. روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی ساده بود. جامعه آماری متشکل از افراد بین 10 تا 20 سال و ساکن مشهد بود. افراد حاضر در پژوهش از هر سه منطقه درآمدی بالا، متوسط و پایین (بر اساس تقسیم بندی حوزه های درآمدی از سوی شهرداری مشهد) به تعداد کافی حضور داشتند. همچنین، تحلیل داده ها با استفاده از مدل رگرسیون پروبیت انجام گرفت.

 با افزایش تعداد اعضای خانوار، کمتر شدن مصرف مواد پروتیینی؛ میوه و سبزی میان افراد مشاهده شد. مستاجرها، افراد طبقه پایین درآمدی و دختران نیز به ترتیب نسبت به مالکین، دیگر طبقات درآمدی و پسران تاثیر بیشتری از کرونا گرفته اند و کاهش بیشتری را در مصرف مواد غذایی ذکرشده تجربه کرده اند. در هر دو رگرسیون، متغیر نحوه تصرف محل سکونت در قیاس با سایر متغیرها ضریب بزرگ تری ازلحاظ قدر مطلقی دارد و می توان ادعا کرد که مستاجر یا مالک بودن بیشترین تاثیر را در مصرف دارد.

 با حمایت از مستاجرها، خانوارهای پرجمعیت و اقشار کم درآمد می وان از زیان های ناشی از کرونا کاست.