اخلاق امام علی (ع) پلی میان تشیع سیاسی و اعتقادی ایرانیان

(بیان مساله) برخی از پژوهشگران معتقد هستند که مسیر تشیع ایرانیان، ابتدا سیاسی بوده است و بعد به مرور زمان، رشد و تکامل اعتقادی خویش را طی کرده است. ولی سوال اساسی همین جاست که آیا رفتار سیاسی می تواند موجبات گرایش اعتقادی را در میان عجمان به دست آورد؟ و یا این که در میان تشیع سیاسی و اعتقادی یک حلقه مفقودی به نام اخلاق وجود دارد که ره آورد آن باعث عمیق تر شدن اعتقاد به سیره و رفتار امام علی (ع) بوده است؟ (روش و هدف) این تحقیق با رویکرد توصیفی و تحلیلی، در صدد است نقش اخلاق فضیلت مدارانه امام علی (ع) در قبال ایرانیان را، به عنوان حلقه واسطه میان تشیع سیاسی و اعتقادی مورد واکاوی و تحلیل قرار دهد.(آخرین یافته ها) منطقی نیست که تشیع سیاسی ایرانیان به یکباره تشیع اعتقادی خودش را طی کند؛ لذا در این وسط پلی میان تشیع سیاسی و اعتقادی بوده است که ایرانیان مجذوب امام علی (ع) شده اند و آن عبارت است از تاثیرات شگرف اخلاق امیرالمومنین (ع) بر عموم مسلمانان خصوصا ایرانیان بوده است. اخلاق الهی امام علی (ع) حلقه واسطه میان تشیع سیاسی و اعتقادی ایرانیان است که سبب شد ایرانیان فارغ از گرایشات سیاسی به علویان، مجذوب سیره اخلاقی مولی علی (ع) شوند.