بررسی بنیادهای معنایی تکنولوژی مدرن و پیامدهای فرهنگی-اجتماعی آن از منظر اخلاق فلسفی

تکنولوژی مدرن، در عین فراهم‏آوردن امکانات فراوان برای انسان، پیامدهای ناگوار فراوانی نیز داشته است؛ اما  با آنکه گفتگوی فراوان اندیشمندان از پیامدهای آن، علل و عوامل پیامدها و چگونگی ارتباط میان این علل و پیامدها، به‏ صورت مبسوط بحث نشده است. پژوهش حاضر می‏کوشد در چارچوب رویکرد اخلاق فلسفی، با روش تحلیلی و عقلی و نیز استناد به دیدگاه‏ نظریه‏ پردازان تکنولوژی، به این بعد از پیامدها بپردازد. از منظر اخلاق فلسفی، تکنولوژی مدرن، برمبنای معانی دنیاگرایانه و حاکمیت شهوت ‏و غضب بر عقل شکل گرفته که این بنیاد معنایی، به نابودی زیبایی‏های اخلاقی و انسانیت انسان، سیری‏ناپذیری و سلطه‏ جویی وی بر دیگران، تعطیلی قوه تعقل و وارونگی شناختی، اسارت عقل و تمام وجود انسان تحت حیوانیت، سیلان و بی‏ هویتی و در نهایت با شکل‏دهی سیرتی حیوانی، به رنج وصف ‏ناپذیر نابودی انسان می‏انجامد؛ بدین ‏لحاظ، تکنولوژی نیز در سطح کلان اجتماعی به نابودی ارزش‏ های انسانی، سلطه بر طبیعت، انسان و جامعه، امکان‏زدایی تعقل نظری و تغییر ادراکات و طرز فکر افراد، سیلان و بی ‏هویتی دایمی و اسارت فرهنگ و انسان تحت الزامات تکنولوژی انجامیده و در نهایت با شکل‏دهی جهان‏ زیست افراد، به‏ عنوان محرک بیرونی حرکت جوهری نفوس انسانی، بستر شکل‏ گیری هویت ثانویه ناسازگار با فطرت و هویت اصیل انسانی در افراد را فراهم می‏کند که حاصل این ‏همه، عیان‏ سازی تناقض پنهان در فرهنگ و تمدن غربی است.