توهین به مقدسات از نظر فقه مذاهب اسلامی و منشور بین المللی حقوق بشر

توهین به مقدسات ادیان و مذاهب در پوشش آزادی بیان، تهدیدکننده صلح و امنیت جهان است و بنا بر برخی اسناد منشور بین المللی حقوق بشر منع شده و مصداق نقض حقوق بشر است؛ اما در غرب دچار سیاست دوگانه است. فرانسه که خود را مهد آزادی و حقوق بشر می داند در موضوعات یکسان، مواضع مختلف دارد. احترام به مقدسات و حفظ حرمتها، باعث بسط ارتباطات و تحکیم همزیستی مسالمت آمیز پیروان ادیان و مذاهب مختلف است. اسلام اهانت به مقدسات خویش را نکوهیده و بر عدم اهانت به مقدسات دیگران نیز تاکید دارد. التزام عملی به اعلامیه و میثاق نامه های حقوق بشر در جهان -خاصه که در دانمارک، فرانسه و... با هدف ایجاد تفرقه دینی و مذهبی نسبت به ساحت قدسی پیامبر اسلام اهانت می شود- و رفع خلاهای قانونی این جرم در کشور، بیش از هر زمان ضروری می نماید. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، در صدد بررسی توهین به مقدسات با توجه به فقه مذاهب اسلامی، اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق نامه بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. توهین به مقدسات از نظر مذاهب اسلامی و نظام حقوقی ایران موجب مجازات و در اسناد حقوق بشری نیز منع شده است.