بازنگری در کیفرهای بدنی در پرتو بازخوانی قاعده هم نشینی عقل و شرع

براساس قاعده ملازمه، عقل، حکم شریعت را و نیز شریعت، حکم عقل را تایید می کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر قاعده یادشده در تکاپوی مشروعیت بخشی به گذار از کیفرهای بدنی است؛ زیرا عقل انسان معاصر که در اسناد حقوق بشری تجلی یافته، کیفرهای بدنی را برنمی تابد. دراین باره، از آنجا که بر مبنای قاعده تلازم، یافته های عقل به منزله حکم شریعت اند و همچنین، شریعت هم گام و هم خوان با عقل است، باید احکام فقهی را در پرتو خوانش های امروزین از مقاصد شریعت (جان، عقل، کرامت، انصاف، عدالت و...) بازخوانی کرد. زیرا درک انسان از این مفاهیم پویا است و باید به برداشت های عقلایی هر نسل از این مفاهیم اهتمام ورزید. بنابراین، احکامی که امروزه مخالف با عقل محسوب می شوند، به حکم شریعت باطل اند. این راهکار موجب می شود که اولا؛ قاعده مورد بحث برای انسان امروز عینیت یابد و ثانیا؛ بتوان در چارچوب آموزه های دینی در اجرای کیفرهای خشن بازنگری کرد.