مقایسه کتامین و دکسمدتومیدین در حفظ ثبات همودینامیک در جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپی با بیهوشی عمومی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور

افزایش مشخص فشارخون و ضربان قلب بیشتر اوقات در خارج کردن لوله تراشه اتفاق می افتد. این اثرات، هشدار دهنده ولی گذرا هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه کتامین و دکسمدتومیدین در حفظ ثبات همودینامیک در جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپی با بی هوشی عمومی انجام شد. این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور بود. تعداد 90 بیمار 18 تا 44 سال (در سه گروه 30 نفری) حین بی هوشی عمومی مورد ارزیابی قرار گرفتند. معیار های ورود  به مطالعه شامل قرارگیری در کلاس بی هوشی (ASA) یک یا دو و رضایت به شرکت در مطالعه بود. بیماران به طور تصادفی به سه گروه کنترل، گروه مداخله با کتامین و گروه مداخله با دکسمدتومیدین تقسیم شدند. علایم همودینامیک بیماران شامل فشار خون سیستول، فشار خون دیاستول، فشار متوسط شریانی، درصد اشباع اکسیژن خون و ضربان قلب اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با شاخص های آمار توصیفی همچون میانگین، درصد فراوانی و انحراف معیار و آزمون های آمار استنباطی همچون من ویتنی و کروسکال والیس به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. یافته های  پژوهش نشان داد میانگین فشارخون سیستول، فشار خون دیاستول و متوسط شریانی تفاوت معنادار آماری بین سه گروه کتامین، دکسمدتومیدین و کنترل در زمان های قبل از القا، بعد از القا، 5 دقیقه بعد، 15 دقیقه بعد، 30 دقیقه بعد، 60 دقیقه بعد، در ریکاوری و خارج از ریکاوری وجود دارد (05/0> P)، اما ضربان قلب بین سه گروه در این مقاطع زمانی تفاوت معناداری نداشتند (05/0< P). همچنین میانگین درصد اشباع اکسیژن خون در گروه کتامین پایین تر از گروه های دکسمدتومیدین و کنترل بود (05/0> P). براساس نتایج مطالعه حاضر در جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپی با بی هوشی عمومی، استفاده از دکسمدتومیدین در مقایسه با کتامین باعث ثبات همودینامیک می شود.