طراحی الگوی نوآوری باز صنعت طلای ایران با رویکرد فراترکیب

نوآوری باز، طی دهه گذشته به طور گسترده ای در ادبیات مدیریت نوآوری مورد بحث بوده است، که این امر موجب شناسایی هرچه بیشتر مزایای آن گردیده است، که از آن جمله استفاده از ورودی های دانش برای تسریع نوآوری های داخلی و گسترش بازار برای استفاده های خارجی از نوآوری در شرکت های کوچک و متوسط می باشد. هدف از انجام این پژوهش، دستیابی به یک ساختار و مدل جامع نوآوری باز برای صنعت طلای ایران با بررسی عوامل تاثیرپذیر و تاثیرگذار و تبیین چگونگی روابط بین آن هاست. پژوهش حاضر از نوع کیفی با ماهیت اکتشافی تبیینی است و از رویکردهای مرور نظام مند ادبیات پژوهش و فراترکیب و تحلیل محتوا بهره گرفته است. در این خصوص، از بین 3151 مقاله اولیه، 54 مقاله پس از گذر از لایه های متعدد ارزیابی، مورد بررسی محتوایی قرار گرفته و متغیرها و واحدهای معنایی مورد نظر شناسایی شده است. سپس 25 کد مفهومی اولیه، استخراج و پس از اعتبارسنجی آن توسط خبرگان، روابط بین آن ها نیز از متون علمی استقراء شد و در یک چارچوب مفهومی ترسیم گردید. در ادامه برای تطبیق چارچوب شناسایی شده در صنعت طلا، مصاحبه هایی نیمه ساختارمند با خبرگان صنعت طلا طرح ریزی و اجرا شد، که این اقدامات منجر به شناسایی 11 عامل جدید و اختصاصی برای صنعت طلا گردید. با ادغام و دسته بندی عامل ها، 34 مقوله نهایی شناسایی و با بررسی روابط بین آن ها، مدل نوآوری باز در صنعت طلا تدوین و عامل های مهم تاثیرگذار و تاثیرپذیر در مدل شناسایی گردید.