تدوین برنامه توانبخشی ورزشی در افراد با سندرم داون با توجه به عملکرد و ساختار بدنی(مدل ICF)

افراد با سندروم داون، دارای سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی پایین و شیوع بالایی از اختلالات اسکلتی- عضلانی هستند. هدف از این تحقیق، تدوین برنامه توانبخشی با توجه به مرور سیستم ها در عملکرد و ساختار بدنی این افراد است.

روش پژوهش: 

جست وجوی مقالات با تاکید بر «مرور سیستم ها» به عنوان پایه و اساس و با مرور کلی از «اثرات» که بر فعالیت های جسمانی تاثیر می گذارند، انجام گرفت. جست وجوها در پایگاه های اطلاعاتی پابمد، وب آوساینس، مدلاین، گوگل اسکالر، اسکوپوس با ترکیبی از کلمات کلیدی سندروم داون، عملکرد و ساختار بدن، شیوع اختلالات و فاکتورهای آمادگی جسمانی انجام گرفت. مطالعات با استفاده از معیارهای از پیش تعریف شده ورود و خروج انتخاب شدند. پس از بررسی و مطالعه مقالات توصیه هایی برای محتوا و ارایه یک برنامه تمرین بر اساس مرور متون استخراج شد.

بر اساس نتایج و مرور، برنامه تمرینی توانبخشی برای این افراد تدوین شد. برنامه توانبخشی ورزشی به حداقل تجهیزات نیاز دارد و می تواند به طور مستقل اجرا شود. همچنین به طور موثر به بهبود الگوهای راه رفتن، قدرت، ثبات، تعادل، هماهنگی، استقامت و مشارکت در فعالیت های هدفمند و با افزایش استقلال منجر شود. این برنامه تمرینی را می توان سه بار در هفته، حدود یک ساعت در هر جلسه اجرا کرد.

با توجه به تحلیل محتوا در عملکرد و ساختار بدنی منحصربه فرد فیزیولوژیکی، عصبی - عضلانی و سبک یادگیری افراد با سندروم داون، برنامه جامع توانبخشی ورزشی ارایه شده می تواند اختلالات حرکتی، فعالیت های عملکردی و مشارکت را بهبود بخشد.