تاثیر برنامه ریزی پابرجا بر حوزه فناوری اطلاعات، فناوری هوافضا و حوزه زیست فناوری در جمهوری اسلامی ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه ریزی پابرجا بر حوزه فناوری اطلاعات، فناوری هوافضا و حوزه زیستفناوری درجمهوری اسلامی ایران می باشد. در این پژوهش از ابزار سیاست گذاری برنامه ریزی پابرجا به عنوان روش های پسابرنامه ریزی بهره گرفته شده است. حوزه های فناوری اطلاعات، فناوری هوافضا و حوزه زیست فناوری نمونه های مورد مطالعه بوده اند. سندهای توسعه ای سیاست گذاری در این سه حوزه مورد تحلیل قرار گرفته اند. بر اساس نتایج، سیاستها به چهار دسته خیلی پابرجا، پابرجا، تاحدی پابرجا و غیرپابرجا تقسیم بندی شد. سیاست های ابزاری در سندهای توسعه فناوری کشور در سه حوزه مورد مطالعه مقایسه شدند. بر اساس نتایج سند حوزه فناوری اطلاعات بیش از دو سند دیگر دارای پابرجایی است و سند زیست فناوری دارای کمترین میزان پابرجاییاست. در سند زیست فناوری نه تنها میزان پابرجایی پایین است، بلکه دارای تناسب با همدیگر نیز نیستند و مواردی که در سند مهمتر بوده است، پابرجایی کمتری دارد. مقایسه میان وابستگی به حوزه های فناوری و وابستگی به سناریوها نشان میدهد که سیاست ها بیشتر به سناریوها وابسته هستند تا به حوزه های فناوری.