تاثیرات پروبیوتیک Bio-Equineبر شاخص های هماتولوژی و اکسیداتیو در مادیان نژاد دره شور

پروبیوتیک ها در میزان مناسب، به عنوان میکروارگانیسم های زنده با ویژگی های مفید تعریف می شوند که هم برای درمان و هم به عنوان روش پیشگیری کننده مرتبط با پاتوژن ها مورد قبول قرار گرفته اند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات جیره غذایی حاوی پروبیوتیک بر شاخص های هماتولوژی و استرس اکسیداتیو در اسب های نژاد دره شور است.

برای این منظور، 5 راس اسب به مدت یک ماه با جیره غذایی حاوی پروبیوتیک بایواکویین1 (روزانه 10 گرم) تغذیه شدند. خونگیری در قبل و بعد از مصرف پروبیوتیک صورت گرفت. در هر دو مرحله، شمارش کامل سلول های خونی2 (هماتوکریت، تعداد گلبول های قرمز، تعداد کل گلبول های سفید و درصد هر یک از آن ها)، سطح سرمی مالون دی آلدیید3، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی4 و آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز5 و سوپراکسیددسموتاز6 اندازه گیری و اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش آماری آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که افزودن پروبیوتیک به جیره غذایی اثری بر هماتوکریت و تعداد گلبول های قرمز خون نداشت اما تعداد گلبول های سفید و درصد نوتروفیل و لنفوسیت خون اسب ها در تغذیه با پروبیوتیک افزایش یافت، هر چند این افزایش معنی دار نبود (0.05<p). مصرف پروبیوتیک به مدت یک ماه منجر به افزایش وضعیت آنتی اکسیدانی سرم گردید که البته این افزایش فقط در مورد گلوتاتیون پراکسیداز معنی دار بود (p<0.001).

در کل نتایج نشان داد که افزودن پروبیوتیک بایواکویین به جیره غذایی، سبب بهبود فعالیت آنتی اکسیدانی سرم اسب های دره شور می‎شود.