اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر سازگاری عاطفی و رضایتمندی زناشویی زنان دارای سرپرست خانوار

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر سازگاری عاطفی و رضایتمندی زناشویی زنان دارای سرپرست بود. جامعه آماری300 نفر و حجم نمونه آماری در پژوهش حاضر طبق جدول مورگان شامل 169 نفر زن متاهل بوده که از آنها تست رضایت زناشویی اینریچ و سازگاری عاطفی بل به عمل آمد 70 نفر از آنها جواب نهایی آزمونشان در سطح پایین بوده که از این بین 30 نفر در دو گروه 15 نفره گروه آزمایش و کنترل که به صورت نمونه گیری به صورت تصادفی انتخاب خواهند شد .به کاربندی مهارت ارتباطی برای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزش اجرا خواهد شد. جهت ارزیابی تاثیر آموزش مهارت ارتباطی بر سازگاری عاطفی و رضایتمندی زناشویی زنان دارای سرپرست کمیته امداد نوشهر و از پرسشنامه سازگاری عاطفی بل و رضایتمندی زناشویی انریچ استفاده خواهد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از نمودار –میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از تحلیل کواریانس چند متغیره (روش آزمون F) برای بررسی فرضیه پژوهش استفاده شده است. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری عاطفی و رضایت مندی زناشویی زنان دارای سرپرست خانوار تاثیر معناداری دارد.