تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر لوردوز کمری، کمردرد بارداری، ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی زنان نولی پار

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر زاویه لوردوز کمری، درد، ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی زنان نولی پار می باشد.

تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد. نمونه تحقیق را 32 نفر از زنان نولی پار که بصورت تصادفی به 2 گروه 16 نفری تمرینات ثبات مرکزی و کنترل تقسیم بندی شدند، تشکیل داده است. در مرحله پیش آزمون شاخص های درد، زاویه لوردوز کمری، ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی آزمودنی ها به ترتیب بوسیله پرسشنامه کمردرد کیوبک، خط کش منعطف، پرسشنامه ناتوانی عملکردی اوسوستری و پرسشنامه سلامتی 36 سوالی مورد اندازه گیری قرار گرفت. پس از اتمام مرحله پیش آزمون، آزمودنی های گروه تمرینی به انجام تمرینات ثبات مرکزی پرداختند. تمرینات طی 8 هفته و سه جلسه در هفته و هر جلسه تمرینی بین 45 تا 60 دقیقه انجام شد. پس از اتمام تمرینات، کلیه اندازه گیری های مرحله پیش آزمون مجددا در مرحله پس آزمون به انجام رسید. از آزمون تحلیل واریانس دوراهه برای مقایسه اختلافات بین گروهی و درون گروهی استفاده شد.

نتایج تحقیق نشان داد که متغیرهای درد، کیفیت زندگی و ناتوانی عملکردی آزمودنی ها پس از اجرای 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی بهبود معنی داری پیدا کرده است(05/0P≤)؛ درحالیکه زاویه لوردوزکمری هیچ یک از دو گروه کنترل و تمرینی پس از گذشت 8 هفته، تغییر معنی داری نداشته است(05/0P≥).

تمرینات ثبات مرکزی با ایجاد ثبات کمری-لگنی-رانی موجب بهبود درد کمر، افزایش ظرفیت های عملکردی بدن و ارتقاءکیفیت زندگی فرد می شود. با این حال بهتر است جهت اصلاح عارضه لوردوز کمری مادران باردار، این شیوه تمرینی را در کنار سایر تمرینات اصلاحی مورد استفاده قرار داد.