بررسی رابطه بین استرس شغلی و قصد ترک شغل و بازنشستگی زودهنگام در پرستاران: بررسی نقش میانجی خشنودی شغلی

استرس شغلی یک وضعیت تعاملی بین موقعیت شغلی و فرد شاغل در آن شغل است. در مدل عدم توازن تلاش-پاداش که روشی برای اندازه گیری استرس شغلی می باشد روابط نامتوازن میان تلاش های سرمایه گذاری شده و پاداش های دریافت شده در کارکنان باعث واکنش های استرس زایی می شود که در طولانی مدت باعث آسیب های جسمی و روانی فرد می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین استرس شغلی و قصدترک شغل و بازنشستگی زود هنگام با بررسی نقش میانجی خشنودی شغلی در پرستاران صورت گرفته است.

این مطالعه از نوع مطالعات همبستگی است که در سال 1397به روش میدانی و از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. نمونه مورد مطالعه 455 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر همدان بودند. ابزارهای جمع آوری داده شامل 4 پرسشنامه ی خودگزارش دهی شامل استرس شغلی، قصد ترک شغل،  بازنشستگی زود هنگام و خشنودی شغلی بود.  داده ها با نرم افزار SPSS نسخه تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که بین عدم توازن تلاش-پاداش با رضایت شغلی رابطه منفی معنادار و با قصد ترک شغل رابطه مثبت معنادار وجود داشت اما بین عدم توازن تلاش - پاداش با قصد بازنشستگی زودهنگام رابطه معناداری مشاهده نگردید. همچنین بین فشار شغلی با رضایت شغلی رابطه منفی معنادار وجود داشت.

با توجه به نتایج، متغیرهای به کاررفته در این پژوهش به ویژه متغیرهایی که دارای نقش میانجی بودند باید در برنامه ریزی و سیاست گذاری های سازمانی جهت کاهش  بیماری های شغلی و افزایش سلامت کارکنان  مورد توجه قرار گیرند.