بررسی معیار تقسیم بندی اختلالات روانی از منظر فقه و روانشناسی

در گذشته، روانشناسان و فقها بر تقسیم دقیق اختلالات روانی تاکید داشتند. اما یافته های جدید روانشناسی نشان داد که کثرت علایم مشترک در اختلالات روانی، مرزبندی دقیق را ناممکن ساخته و استناد به عرف ضرورت دارد. براین اساس، فقهای متاخر اقسام اختلال روانی را محدود به جنون و سفه دانستند. نظربه عدم اشاره روانشناسان به سفه، پژوهش حاضر، اختلالات روانی بجز سفه را به روش تطبیقی و موضوع سفه را از منظر فقها مورد مطالعه قرار می دهد. در این مقاله تلاش بر پاسخ به این پرسش است که: گستره معیار متغیر عرف، برای تقسیم بندی اختلالات روانی به چه میزانی است؟ پاسخ به این پرسش؛ نشان می دهد که عرف ممکن است رفتاری را در جامعه ای اختلال روانی شناخته؛ اما در جامعه ای دیگر رفتاری بهنجار بشمار آورد. با این حال، در مواردی، مانند اختلال حافظه ای، عرف جوامع اتفاق نظر داشته و برای شناخت این اختلالات به دستاوردهای علمی استناد می کند.