ارائه مدل جامع ارتقای نظام نظارت در سازمان های ورزشی

هدف پژوهش حاضر، ارایه مدل جامع ارتقای نظام نظارت در سازمان های ورزشی کشور بود.

این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و توسعه ای و ازلحاظ شیوه گردآوری داده ها، به صورت کیفی از نوع داده بنیاد بود. مشارکت کنندگان این بخش از پژوهش شامل 16 نفر از اعضای هییت علمی و صاحب نظران مرتبط با حوزه مدیریت ورزشی بودند که با روش نمونه گیری هدفمند از نوع نظری و گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار این تحقیق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جهت دست یابی به توصیفی غنی از تجارب، نگرش و ادراک مصاحبه شوندگان نسبت به عوامل موثر بر نظام نظارت در سازمان های ورزشی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده های کیفی با روش داده بنیاد مبتنی بر رویکرد سیستماتیک و طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و منتخب انجام گرفت. جهت اطمینان از اعتبار تحلیل های کیفی، از روش بازبینی توسط اعضا، مستندسازی از طریق نقل قول نویسی و بررسی همکار استفاده شد.

بر اساس یافته های پژوهش در بخش کیفی 85 کدباز در قالب 24 مفهوم و 11 مقوله اصلی شناسایی شد که در قالب مدل پارادایمی شامل شرایط علی (بهره وری، سلامت اداری)، شرایط زمینه ای (بسترهای فردی، شفافیت)، شرایط مداخله گر (روساختاری، زیرساختاری)، راهبردها (ارزیابی و نظارت، ارتقای عملکرد) و پیامدها (درون سازمانی و برون سازمانی)، به مقوله محوری ارتقای نظام نظارت شامل (نظارت عمومی، اختصاصی و هوشمند) ارتباط داده شدند.

بر مبنای نتایج، ارزیابی عملکرد در سازمان ها، بخصوص سازمان های ورزشی، و نظر به ضرورت وجود این سیستم در سازمان های ورزشی، انجام تحقیقات در رابطه باوجود یا نبود نظام ارزیابی عملکرد در سازمان های را ضروری می کند.