چالش فقهی فلسفه امر به معروف و نهی از منکر در تبیین سلامت روان فرد و جامعه

هدف پژوهش حاضر اجرای دقیق امر به معروف و نهی از منکر است و از آنجا که امر به معروف و نهی از منکر به طور مستقیم با دین و دنیا و آبروی افراد مرتبط است از حساسیت ویژه ای برخوردار می باشد.

روش پژوهش حاضر تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه و ادبیات پیشینه انجام گرفته است.

مساله امر به معروف و نهی از منکر از کلیدی ترین و اساسی ترین مساله اسلامی است، آیات و روایات زیادی این آموزه دینی، اجتماعی و سیاسی را مورد تاکید قرار داده و ابعاد مختلف آن را بررسی و گوشزد کرده اند. امر به معروف و نهی از منکر، موضوعی بسیار حساس است و باید با مهر و عطوفت و انتخاب بهترین روش های اخلاقی همراه گردد. هنگامی که فرد به تزکیه نفس خویش می پردازد این عمل وی زمینه مناسبی در پرورش ظرفیت درونی و به دنبال آن سلامت روان را در پی دارد. همان گونه که رها کردن این واجب الهی، هلاکت بار و خطرآفرین است، اجرای آن نیز بدون رعایت حدود و توجه به شرایط و مراتب و روحیات و ظرفیت افراد، زیانبار خواهد بود.

در عصر حاضر که سلامت همه جانبه بشر را تهدید می کند بازگشت به تعلیمات وآموزه های دینی ضامن سلامت همه جانبه جامعه اسلامی است و این فریضه الهی یک پوشش مناسب برای محافظت فرد و جامعه است.