ما نیازمند افق های نو هستیم: در جستجوی گزینه هایی جهت سه سویه سازی مطالعات گفتمانهای آکادمیک

مقاله حاضر بر این استدلال تاکید می ورزد که ایجاد الگوهای جامع و کارآمد تحلیل گفتمان های آکادمیک صرفا از طریق توسعه  نظریه های گفتمان محور ممکن نیست و برای حصول به چنین چهارچوبی باید میان حوزه پژوهش گفتمان های آکادمیک و حوزه گسترده تر پژوهش در زبانشناسی کاربردی تعامل بیشتری صورت گیرد. به نظر محقق، این مکالمه مفهومی بین دو حوزه مذکور با تاکید بر مفهوم سه سویه سازی میسر خواهد شد. هر چند مفهوم سه سویه سازی در مطالعات زبانشناسی کاربردی به عنوان رهیافتی پژوهشی برای ایجاد امکان نگاهی چند بعدی به پدیده ها مورد توجه قرار گرفته است، اما مولف بر این عقیده است که مفهوم مذکور نیازمند تعریف و عملیاتی سازی دوباره در محیط مطالعات تحلیل گفتمان آکادمیک می باشد. از این رو تلاش می شود محصول این باز تعریف و عملیاتی سازی در قالب الگویی اولیه ارایه شود. به اعتقاد مولف، این الگو در صورت توجه به ویژگی های ناظر بر واقعیتهای ارتباطات آکادمیک می تواند زوایای جدیدی برای کشف ابعاد پیچیده گفتمان های آکادمیک فراهم سازد.