شناسایی پل های با ریسک بالای خرابی با استفاده از روش طراحی آزمایشات تاگوچی (مطالعه موردی :پلهای بتنی جاده ای استان زنجان)

انجام مطالعات ارزیابی بر روی پلهای مورد استفاده در سطح جاده ها یکی از فرآیند های بسیار مهم و البته زمانبر و پرهزینه به ویژه با لحاظ کردن شمارگان بالای پلهای کشور یعنی بالغ بر 35هزار دستگاه در کشور و 8658 دستگاه در استان می باشد. زمان و هزینه این مطالعات از سویی دیگر می تواند باعث ایجاد تاخیر در انجام مطالعه برای تمامی پلها و ایجاد خسارات جبران ناپذیر ناشی از عدم مدیریت صحیح تعمیر و نگهداری پلها شود. روش طرح آزمایشات تاگوچی از جمله روش هایی است که به کمک مدلهای آماری و ریاضی، از طریق تعریف آرایه های متعامد خاص خود، بجای انجام تمامی گزینه های ممکن ارزیابی، با انجام تعداد محدودی ارزیابی، ترکیب مطلوب را پیش بینی کند. در این پژوهش بر مبنای روش تاگوچی، 16 ترکیب از مشخصات و ویژگی های فیزیکی پلها و شرایط جوی و اقلیمی و ترافیکی موثر بر روی پلهای بتنی جاده ای 5 محور اصلی استان زنجان تعیین و شاخص های خرابی پلهای با این ترکیبها محاسبه گردید. نتایج پژوهش نشان داد پلهایی که در محورهای با 2 تا 3 نوبت برف سنگین، 91 الی100 روز یخبندان و تردد 26 الی30 درصدی وسایل سنگین نسبت به کل تردد عبوری در طول سال مواجه بوده و دارای طول 7.1 الی12 متر می باشند، با میانگین تخمینی 76.2725 برای شاخص خرابی سازه ای، بالاترین ریسک خرابی را دارا می باشند. در واقع این ارقام بهترین ترکیبی است که روش تاگوچی به عنوان ترکیب تخریب کننده پلها از میان تعداد زیادی از حالات ممکن معرفی کرده است. همچنین مهمترین فاکتور موثر در خرابی پلها، درصد وسایل نقلیه سنگین عبوری نسبت به کل تردد می باشد.