بررسی اثر بخشی آموزش احیاء قلبی - ریوی بر اساس مدل کرک پاتریک بر عملکرد کادر پرستاری تیم احیاء

اقدام اصلی جهت درمان ایست قلبی تنفسی که رایجترین علل مرگ و میر است، احیاء قلبی ریوی موثر می باشد. ارزشیابی دوره های آموزشی با تحقق کیفیت دوره ها و بدنبال آن بهبود عملکرد همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش احیاء قلبی ریوی بر اساس مدل کرک پاتریک بر عملکرد کادر پرستاری تیم احیاء انجام شد.

روش پژوهش کار آزمایی شاهد دار تصادفی بود که با نمونه گیری غیراحتمالی متوالی مهرماه سال 1401-1400 بر روی 94 نفر از کادر پرستاری تیم احیاء که به دو گروه 47 نفره مداخله و کنترل تخصیص داده شدند، در مرکز آموزشی درمانی شهید رحیمی خرم آباد انجام شد. برای گروه کنترل و مداخله کلاس تیوری دو ساعت و برای گروه مداخله چهار ساعت کلاس عملی الکتروشوک و احیاء قلبی ریوی پایه و پیشرفته برگزار شد. ارزشیابی در سه سطح مدل کرک پاتریک انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه دانش و واکنش پژوهشگر ساخته و چک لیست مشاهده ای عملکرد مادن انجام شد که روا و پایا بود. داده ها با آزمون های آماری دقیق فیشر، استقلال مجذور کای، تی زوجی و مدل آنالیز کوواریانس  05/0> P توسط نرم افزار spss  ورژن 22 تحلیل گردید.

دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت آماری معنا داری نداشتند . میانگین نمرات سطح دانش و مهارت بعد از مداخله، در گروه مداخله افزایش و در گروه کنترل کاهش یافت، اما نمرات سطح واکنش تغییرات معناداری نداشت و بین دو گروه از نظر متوسط تغییر نمرات سطح واکنش کادر پرستاری اختلاف آماری معناداری  مشاهده نشد (455/0=P)، اما از نظر میانگین تغییر نمرات دانش الکتروشوک (038/0=P)، احیاء قلبی ریوی (007/0=P)، مهارت الکتروشوک (001/0>P) و احیاء قلبی ریوی (001/0>P) تفاوت آماری معنا داری مشاهده شد.

آموزش تیوری و عملی باعث افزایش رضایت مندی، دانش و عملکرد بر اساس مدل کرک پاتریک می شود. ارزیابی اثر بخشی آموزش احیاء بر اساس مدل کرک پاتریک توصیه شود.